Hoe blijf je verbonden?

Het is een heftige tijd. Corona is weer volop actief, met weer een nieuwe variant. En je moet je steeds opnieuw verhouden, niet alleen tot de nieuwe omstandigheden. Maar ook tot de mensen in je omgeving. Hoe jij ermee om wil gaan, versus hoe zij ermee omgaan. Zoveel mensen zijn de regels zat, terwijl anderen juist om meer en strenger roepen. En dan heb ik het nog niet eens over inenten tegenover niet inenten gehad. Polarisatie, terwijl iedereen juist zoveel behoefte heeft aan verbinding.

Elkaar nodig hebben
Wat we nodig hebben, is eigenlijk gewoon ouderwets kunnen polderen. Of theedrinken. Of gewoon nabuurschap. Maar dan met de mensen om wie je geeft. Want dat is het een van de pijnlijkste dingen in deze tijd, dat de emoties zo heftig oplopen dat we onze menselijke relaties beschadigen. Soms onherstelbaar. Het tegendeel van polderen en van goede buren zijn. Daaronder school het onverbrekelijke besef dat je elkaar nodig had. Het maakte niet uit of die ander de meest goddeloze (want foute vorm van christendom) persoon van de wereld was. Als hij zijn stuk dijk niet kon onderhouden, hielp je, want het water interesseerde het geen klap of hij bij zijn dood door de duivel gehaald zou worden of door een engel. Een scheur in de dijk was voor iedereen een ramp. En nu lopen de scheuren dwars door vriendschappen en familiebanden. Over mondkapjes, uitgaan en vaccins. En die scheuren kunnen diep zijn, tot breken aan toe. Is het dat waard? Het kan nu zo lijken. Maar straks ook? Als de woede gezakt is, blijft de pijn over. En dan? Hoe vind je elkaar dan terug? Kan dat nog?

Samen leven is dingen kunnen laten
Vroeger zat er een duidelijke materiële component aan elkaar nodig hebben. Het was zichtbaar, tastbaar. Die goede buur wàs beter dan die verre vriend, want je hielp elkaar over en weer. Familie was belangrijk, want daar kon je altijd op terugvallen. Dat soort banden, gevoed door het er wederzijds voor elkaar zijn, was onverbrekelijk. Want je wist dat je het niet alleen kon. En daarmee leerde je om mensen te nemen zoals ze waren, niet op alle slakken zout te leggen. Dingen te laten. Nee, het was niet altijd gezond. Soms waren er geheimen die nooit geheim hadden mogen blijven. Soms werden er wezenlijke dingen verzwegen omwille van de lieve vrede. Onderhuidse spanning is fnuikend en geeft een hoop stress. Maar nu slaan we door naar de andere kant. Los van iedereen die je los wil laten. En dat kan omdat we menen dat we elkaar niet meer nodig hebben.

Othering, de ander is geen mens meer

Tegenwoordig brengen de winkels de boodschappen thuis. Is er de uitlaatservice voor de hond. En dus lijkt het of we het allemaal zelf afkunnen. Maar dat is niet zo. Wij zijn groepsdieren, ten diepste sociale wezens. Al ben je nog zo introvert, je kunt niet zonder verbinding. Maar we worden vaak op een verkeerde manier kieskeurig als het om verbinding gaat. Het moet niet alleen klikken met iemand als persoon, die iemand moet ook dezelfde ideeën en opvattingen hebben. Een andere kijk is zo vaak niet meer een andere manier van naar het leven kijken en geloven in andere oplossingen voor dezelfde problemen. Maar een andere kijk is voor steeds meer mensen een verkeerde kijk. De ander heeft foute ideeën, en is dan ineens een slecht mens. En die kun je uit je leven verwijderen. Ontvrienden, ghosten het kan allemaal. Zonder moeite. Maar niet zonder gevolgen. Niet alleen voor de ander, maar ook voor jezelf.

Wat er dan gebeurt is in feite het ontmenselijken van de ander. Die is geen heel, rond persoon meer, met een heel, rijk, leven en een complete persoonlijkheid. Nee, de ander is degene met de foute mening, en dat is dan het enige dat nog telt. En dus breken de banden en is er wederzijds pijn. Ook al verstop je de pijn achter gevoelens van gerechtvaardigdheid. Want de ander is immers fout, slecht, een schaap of een wappie, en moet dus weggesneden worden als een gezwel. En je echokamer bevestigt je in je eigen gelijk.

Plus, als je de meningen die anders zijn dan de jouwe niet hoort, hoef je er niet over na te denken. Je hoeft niet te begrijpen. Je hoeft niet te leren dat begrijpen niet hetzelfde is als het ermee eens zijn. Je hoeft niet te leren om argumenten te hebben. Je hoeft je eigen ideeën niet te toetsen aan iets dat anders is dan wat je gevoerd krijgt van de stemmen die wel zeggen wat je horen wil. Maar intussen kan die ander, die je ontmenselijkt hebt, wel een heel nabij persoon zijn. Met wie je heel veel gedeeld hebt. Zelfingenomenheid is het middel dat helpt om de pijn weg te stoppen. Het is een schijn-goed-voelen zodat je de pijn van het missen van de wezenlijke verbinding niet aan hoeft te gaan. Zelfingenomenheid zien we aan beide kanten, Of jij nou degene bent die in de steek gelaten wordt, of in de steek laat, zelfingenomenheid legt het probleem bij de ander terwijl jij je handen wast in onschuld. En daaronder blijven de harten naar elkaar verlangen.

Verbinding op de eerste plaats

Maar zo hoeft het niet te gaan. Verbinding op de eerste plaats zetten betekent niet dat je het met de ander eens hoeft te zijn. Maar dat je bewust kiest om onderwerpen te laten. Dat je wil zien en kan zien dat een ander standpunt niet komt omdat de ander een slecht persoon is, of een dom persoon. Maar dat je ziet dat die ander vanuit oprechtheid tot andere conclusies komt dan jij. Dingen anders weegt, echt anders ziet. En dan van elkaar kunnen accepteren dat dat zo is. Dat je los kunt laten dat de ander er anders over denkt. Omdat wezenlijke verbinding niet gaat over het juiste denken maar over om elkaar geven. En dat kun je toepassen in je relaties. Je kunt je altijd richten op de liefde. Of het nou om familie of om vrienden gaat, als je de liefde kunt laten stromen, dan blijft de verbinding bestaan. Dan kan er wederzijdse openheid zijn voor wie je echt bent.

Wat zou er gebeuren als iedereen verbinden op de eerste plaats zou zetten? De kunst weer zou beheersen om verschillen te negeren, onderwerpen uit de weg te gaan. Of als dat niet lukt kijken hoe het wèl kan? Wil je iemand niet in huis omdat je bang bent voor besmetting? Bel, Zoom, Skype. Of schrijf een ouderwetse brief. Hou op die manier het contact tot er betere tijden aanbreken. Wederzijdse soepelheid, het kan.

Oefening voor verbinding

Misschien zit je in een lastige situatie, met een goede vriend of vriendin of een familielid. En zoek je naar een manier om er uit te komen. Of zie je op tegen de ontmoeting omdat jullie anders denken over een beladen onderwerp.

Dit is wat je kunt doen:

1 Ga rustig zitten met je voeten op de grond. Grond jezelf door je te verbinden met Moeder Aarde. Voel haar onvoorwaardelijke acceptatie van jou. Laat die energie door je hele lichaam en je aura stromen.

2 Richt je aandacht op je hart. En voel vanuit je hart de verbinding met de ander. Voel dat je van de ander houdt. Erken dat je ook allerlei andere emoties met betrekking tot die ander hebt. Geef jezelf de ruimte om die te mogen hebben. Erken dat die ander ze ook met betrekking tot jou heeft. En ga dan terug naar de liefde. Richt je op het gevoel van liefde voor de ander. En voel hoe de liefde stroomt in jullie verbinding.

3 Zet dan je intentie voor de komende ontmoeting. Dat die voedend voor de liefde zal zijn. Geef die intentie aan het universum en laat vervolgens de energie haar werk doen.

Vul niet in. Denk er niet over na. Laat het echt helemaal los. Het Universum en de Helpers hebben meer mogelijkheden en weten meer dan wij kunnen bedenken.


Hooggevoelig, Hoogsensitief, HSP, Verbinden
, Empathie
___________________________________________________________________________________
Gerry Damen
Ik werk al meer dan 20 jaar met hooggevoelige mensen. Tijdens het afronden van mijn universitaire studie beleidswetenschappen ontdekte ik dat mijn belangstelling meer bij mensen lag dan bij organisaties. Dat was het begin van een zoektocht in mezelf en langs de wereld van de beroepen. Ik heb onder andere gewerkt met (ex-)-psyciatrische patiënten en (ex-)gedetineerden. Ik raakte er steeds meer van overtuigd dat mensen niet in stukjes op te delen zijn en zocht naar opleidingen die mijn visie steunden en hielpen onderbouwen. Mijn basis is het energiewerk. Ik ben aurahealer en aurareader. Sjamanisme hielp mij de mens te zien als onderdeel van een bezielde omgeving maar ook als verbonden met de lijnen van de voorouders. Bij NLP leerde ik psychologische onderbouwing van wat ik voelde en waarnam en het omzetten daarvan in praktische coachingstechnieken. Ik ben al een aantal jaar NLP-Master. De volgende stap in mijn ontwikkeling is het mediumschap. Hier volgde en volg ik diverse trainingen om mijn verbinding met de onzichtbare werelden verder uit te bouwen. Voor mij altijd met het doel om wat ik leer hier op aarde in te kunnen zetten.
https://hagetessa.nl/

Gerelateerde artikelen

Reacties

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

  1. Ik ben nog maar net lid, maar voel me hier nu al thuis…
    En het initiatief om naast al het andere, ook de ontspannen mogelijkheid hier te creëren om een leuke date af te spreken onder gelijkgestenden, is denk ik zeker een schot in de roos ! Zou het cupido zijn..