Maar toch zo liefdevol…
“Dramatisch, complex en overgevoelig” maar toch zo LIEFDEVOL
Deze blog schrijven vloeide niet uit mijn pen zoals mijn liefdesbrieven op papier terechtkomen. Mijn gevoelens voor mijn lief genereren een woordenstroom die als een omgestoten inktpot het blanco blad kleuren vol liefdesbetuigingen en verlangen. Voordien was ik terughoudend en had ik angst om mijn intense emoties te uiten naar de ander. Ik was bang dat ik ging overkomen als een dramaqueen, als een ouderwetse romanticus die een paar eeuwen te laat is geboren en dat mijn barokke taal niet meer dan een enigma zou zijn. Maar dat is juist het hele punt. Waarom zou ik bevreesd moeten zijn om mijn hart te laten spreken? Waarom zou ik een wezenlijk aspect van mijn persoon wegmoffelen om conform te zijn met een partner die emoties wegduwt en vooral, gevoelens als dramatisch, lastig en complex categoriseert? Het resultaat is alleen maar pijn en ongeluk. Niet alleen omwille van een ongezonde relatie, maar vooral omdat je op deze manier jezelf, je gevoeligheden en je hartslag ontkent.
Na intensieve therapie en het vallen in een depressie, had ik besloten dat het genoeg was om te leven volgens oude hechtingspatronen en mezelf weg te cijferen. Op dit moment sta ik veel dichter bij mezelf en voel ik me terug vrij en open-hartig. Ik heb hoop op een intens en avontuurlijk leven met kleerscheuren en blauwe plekken, maar met een sterk en liefdevol hart. Toen ik terug mijn lichaam voelde en mijn kom water met helder water en kleurrijke visjes gevuld was, was ik klaar om Mehdi te ontmoeten.
Ik heb Mehdi leren kennen op Sensitives, en we hebben ongeveer 7 maanden virtueel contact gehad voordat we deze zomer in Antwerpen afspraken. Het klikte meteen: diepgaande gesprekken, onverbloemde uitingen van emoties, filosofische onderwerpen, over het leven, over gevoeligheden, over hoogsensitief zijn, over ons verleden, etc. Sindsdien zijn we samen en ben ik bewust van wat een liefdevolle en veilige relatie inhoudt: je aanvaard voelen in je zijn, geaccepteerd worden in al je lagen en schakeringen, intens mogen zijn, paniekaanvallen mogen hebben, ruimte mogen hebben om bijvoorbeeld te ont-prikkelen en stil te zijn.
Is dat niet waar liefde om gaat? Zowel je lichamelijke als emotionele zelf mogen zijn. Toen ik na afloop nog contact had met mijn ex-vriend en hem zei dat ik iemand had ontmoet op Sensitives waarmee het klikte, en die dus ook hoogsensitief is, begon hij meteen te grappen: “Haha, je kan dan samen potje huilen!” Wel ja, dat is wat ik wil! Dat is wat ik nodig heb. Iemand met wie ik samen mijn tranen kan delen, met wie ik over mijn diepste gevoelens kan praten, die mij aanvoelt en emotioneel begrijpt.
Deze anekdote toont het wezenlijk verschil aan tussen een liefdevolle relatie en een ongezonde relatie waarin je om je gevoeligheden veroordeeld wordt. De vraag die mij dan rest: is liefde vinden als HSP complexer? Is het moeilijker een persoon te vinden die evenzeer “dramatisch, complex en overgevoelig” is, maar toch zo LIEFDEVOL?!
_____________________________________________________________
Geschreven door Sarah Vanreybrouck
Sarah is HSP en lid van Sensitives sinds 2023. Ze woont samen met haar zotte en super lieve kat Coco Chatel in Brugge. Sarah houdt van schrijven, zoals liefdesbrieven naar haar lief Mehdi, filosofische gedachtegangen over het leven, poëtische teksten over emoties, liefde en vriendschappen, … Haar tweede passie is het beantwoorden van historische vraagstukken en het samenleggen van puzzelstukken uit het verleden. Ze hoopt met haar blog/column andere HSP’s te inspireren en hen (h)erkenning te bieden in de vele gevoeligheden, twijfels, emoties, gedachten van het menszijn.
foto: Timo Stern-Unsplash photos
Een prachtig nieuw blog van onze nieuwste blogger @svreybro ! <3 Welkom! Een herkenbaar en mooi onderwerp die mij persoonlijk diep raakte!
Super dikke merci dat ik mijn blog hier mag plaatsen 🙂 Ik ben enorm dankbaar dat ik mijn gevoelens hier mag neerpennen. Het ontroert mij echt dat het jou diep heeft geraakt <3
Wat een prachtig nieuw blog Sarah! 🎉
Liefde is… Een blog schrijven over je (nieuwe) lief, je echte lief op Sensitives, die je nota bene via Sensitives hebt gevonden. 🙂
Magical!
Dankje Muriël 😚
💖
Dank voor je mooie blog. Ik opende sensitives zojuist met de intentie om te achterhalen hoe hier mee op te gaan. Of eigenlijk meer om soort van mijn hart te luchten. Nu zit ik te huilen. Net één van mijn vriendinnen op de koffie gehad en precies hier weer tegenaan gelopen. Als alles van mij er is, dan ben ik teveel. Zij kan niet tegen de emotie boos, ook als die niet op haar gericht is. Maar ik wilde graag delen met welk onrecht ik te maken heb en dat onrecht maakt me woedend en alles in mij doet mee in het uitten daarvan. Mijn stem en het volume, mijn bewegingen en mijn hele gezicht. Ik mag het delen, liefst zonder alle opsmuk. Maar die boosheid incl. opsmuk heeft een functie. Ontladen. En niet hoeven nadenken, wat ik moet doen en zeggen om de ander niet voorbij te lopen of me steeds te laten onderbreken, omdat iemand steeds zegt, dat het to much is. Ik vind het moeilijk om te ervaren ,dat er maar weinig mensen zijn, waar ik helemaal mij mag zijn. Bijna overal moet de intensiteit of zelfs hele emotie onderdrukt worden. Of ik moet rustig doen, of normaal doen, of eens even ademhalen. Ik raak blijkbaar mensen in hun angsten en schaamtegevoelens. En ik wil mensen geen stress brengen, maar in dit geval betekent het dat ik van alles moet onderdrukken, omdat het anders niet gewenst is. Ik vind het , bij wijze van spreken, ook fijner als mensen wel laten zien wat ze voelen i.p.v. dat alles met dezelfde matte gezichtsuitdrukking verteld wordt, maar ik vraag niet of ze voor hun gevoel willen overdrijven. Toch vraagt men mij me in te houden. Anyway alles is té aan mij. Vind men. En ik ben heus dankbaar voor de mensen om me heen. Zegt mijn vriendin net nog….’ja maar die is net als jij apart’. Ik keek haar aan. Ik zei: ‘wat is normaal dan? Dat is jouw invulling’
Is het complexer om als HSP de juiste persoon en liefde tegen te komen? Ik denk het wel. Wat fantastisch dat je jouw liefde hier tegen bent gekomen en dat jullie bij elkaar compleet jezelf kunnen en mogen zijn. Ik verlies soms het vertrouwen in, dat ik ooit iemand tegen kom, waarmee de relatie in balans kan zijn. Omdat alles er mag en kan zijn. Alle liefde die je als HSP te geven heb is meestal wel welkom heb ik ondervonden. Dat vinden mensen heel fijn. Maar de rest moet vooral gedoseerd. En zolang ik me blijf aanpassen kom ik al helemaal niet de juiste partner tegen. Voor ik het weet verlies ik weer mezelf. En aanpassen doe ik al stukken minder, maar sjonge, wat levert het vervelende gevoelens op zeg als ik voor mezelf opkom en vertel dat ik niet boos op hen ben , maar wel ben zoals ik ben qua intensiteit en ik het niet fijn vind als ik dat moet onderdrukken. De ander is heel vaak dan gepikt en bozig. Die als een echte HSP weer heel diep binnen komt. Ik ben vaak een spiegel voor mensen en dat vinden mensen niet perse fijn heb ik ontdekt. En dan krijg ik de schuld van hun ongemakkelijke gevoelens als ze zichzelf in die spiegel herkent hebben.