Pegasus, niet zomaar een tattoo (deel 1)

Een anderhalf jaar geleden heb ik op mijn onderrug een tattoo laten zetten: Pegasus, het gevleugelde paard dat ook wel in de tekenfilm Hercules voorkomt. Eerst als schattig (zee)paardje en daarna als een sterk prachtig paard. In de klassieke mythologie wordt Pegasus geboren uit het bloed van Medusa toen Perseus haar met zijn zwaard onthoofde. Uit het levenselixir van dit weerzinwekkend gruwelijk zeemonster, die slangen als haren had en een dodelijke blik die mensen in steen veranderde. Uit de wreedheid zelf werd een onsterfelijk krachtig wonderbaarlijk wezen geboren. En dit is precies de reden waarom ik heb besloten een afbeelding van Pegasus op mijn huid te plaatsen: omdat ik geloof dat vanuit donkere periodes, vanuit intense emoties, lijden, verdriet, iets moois kan komen uit jezelf. Dat je groeit als persoon, als mens, als partner, als vriend.. wanneer het leven je pijlen afvuurt en je probeert met die wonden het hoofd boven water te houden en te zwemmen naar een eiland waar je volledig jezelf kan zijn, mag zijn, in al je schitterende facetten, in al je angsten.

Zijn wij als hoog-sensitieve individuen te intens? Barsten wij soms niet als een vulkaan uit omdat we quasi alles juist levendiger voelen, omdat ons hart een gevoelig instrument is die niet altijd raad weet met zichzelf. Er wordt vaak gedacht dat we gewoon gevoelig zijn aan externe prikkels en zintuigelijke indrukken. Maar het hart en buikgevoel zijn de belangrijkste en sterkste zintuigen die ons overweldigen. Ik geloof oprecht dat onze hartsnaren meer en intenser worden bespeeld, en dat deze snaren daarbij ook makkelijker kunnen breken. Maar ik geloof ook: “you have to fall apart to really be someone”. We stellen ons kwetsbaar op als we onze diepste emoties uiten en bereid zijn deze te doorvoelen ondanks de pijn en de angst onszelf en een ander te verliezen. We krijgen vleugels als Pegasus, een vrijheid om te vliegen en zichzelf in alle pracht en panorama te tonen naar de wereld en onze dierbaren.

Want daar ligt de kracht van de mens: we voelen intens, al de emoties, haar schakeringen en de liefde die er te voelen valt. We breken soms, maar we worden ook gesterkt door het leven aan te kijken zoals ze is en ze te doortasten.

_______________________________________________
_{Geschreven door Sarah Vanreybrouck}

_{Sarah is HSP en lid van Sensitives sinds 2023. Ze woont samen met haar zotte en super lieve kat Coco Chatel in Brugge. Sarah houdt van schrijven, zoals liefdesbrieven naar haar lief Mehdi, filosofische gedachtegangen over het leven, poëtische teksten over emoties, liefde en vriendschappen, … Haar tweede passie is het beantwoorden van historische vraagstukken en het samenleggen van puzzelstukken uit het verleden. Ze hoopt met haar blog/column andere HSP’s te inspireren en hen (h)erkenning te bieden in de vele gevoeligheden, twijfels, emoties, gedachten van het menszijn.}